مومن، مظلوم را یارى مى نماید و بر تهیدستان رحم مى کند. نفسش را به رنج و سختى مى اندازد، اما مردم از او در آسایشند.
به دنیا میل و رغبتى ندارد و از هول و هراس هاى مردم اهل دنیا نمى ترسد.
در حلم و بردبارى اش کاستى نیست. در رأى و نظرش سستى راه ندارد، و در دینش تباهى دیده نمى شود.
ترجمه صفات الشیعة، ص: 95