فساد ظاهر، از فساد باطن است؛ هر که باطنش پاک است و به صفات ذمیمه آلوده نیست، خداى تعالى ظاهر او را هم اصلاح مى کند، و در نظر مردم، عزیز و محترم مى دارد. و هر که باطنش از مکر و شیطنت، تیره و سیاه است، خداوند ظاهر او را نیز مثل باطنش، خفیف و خوار مى دارد.
شرح مصباح الشریعة / ترجمه عبد الرزاق گیلانى، ص: 496